DOROBEK SRR – STOWARZYSZENIE RZECZOZNAWCÓW RADIESTEZJI

HISTORIA I TRADYCJA STOWARZYSZENIA

Niedawno świętowaliśmy 30 lat powstania naszego Stowarzyszenia, kiedy to grupa zawodowych radiestetów zorganizowała się i powołała do życia Stowarzyszenie Rzeczoznawców Radiestezji. W tamtych czasach radiestezja była bardzo popularną dziedziną życia i przeżywała swój złoty okres.
Nasze Stowarzyszenie kultywuje tradycje radiestezyjne powstałego w 1976 roku Stowarzyszenia Radiestetów w Warszawie, założonego dzięki staraniom jego późniejszego wieloletniego prezesa Lecha Emfazego Stefańskiego. Funkcjonowała w nim silna Sekcja Radiestezji, utworzona przez doświadczonych radiestetów: Feliksa Haczewskiego, Janinę Kamińską oraz Chrystiana Szola. Kierowali nią między innymi: Jacek Papiewski, Piotr Smażyński, Włodzimierz Szwarc oraz Ryszard Tomaszewski. W tym samym czasie przy Zarządzie Stowarzyszenia Radiestetów w Warszawie powstał organ mający za zadanie nadzór nad radiestezją zawodową oraz jednoczesne jej promowanie – było nim Kolegium Instruktorów Radiestezji. Sekretarzem tego Kolegium został Witold Piasecki, a w jego skład wchodzili między innymi: Janina Kamińska, Jacek Papiewski, Paweł Połonecki, Jerzy Rejmer, Piotr Smażyński, Janusz Stębnowski, Mieczysław Swaczyna, Włodzimierz Szwarc, Ryszard Tomaszewski, Michał Urbański. Właśnie to Kolegium Instruktorów Radiestezji, działające przy Zarządzie Stowarzyszenia Radiestetów w Warszawie, a następnie przy Polskim Towarzystwie Psychotronicznym, było zalążkiem powstałego w 1992 roku Stowarzyszenia Rzeczoznawców Radiestezji.

Pierwszym wieloletnim Prezesem Stowarzyszenia Rzeczoznawców Radiestezji w Warszawie został Włodzimierz Szwarc – wybitny różdżkarz. Wśród członków założycieli byli między innymi: Halina Chmielecka, Jerzy Deka, Andrzej Januszewski, Janina Kamińska, Andrzej Kolk, Piotr Korzeniecki, Zbigniew Kubek-Trząski, Jerzy Nowiński, Witold Piasecki, Piotr Smażyński, Janusz Stębnowski, Irena Stiasna, Chrystian Szol, Mieczysław Swaczyna, Roman Szymański, Ryszard Tomaszewski, Ewa Wilczyńska, Wiesław Wypych.

Celem założenia Stowarzyszenia było nadanie radiestezji wymiaru profesjonalnego, powiązanego ze standardami zawodu rzemieślniczego. Było to o tyle uzasadnione, że zbiegło się to z faktem wpisania radiestezji na oficjalną listę zawodów rzemieślniczych. Nieodłączną częścią Stowarzyszenia stało się Studium Radiestezji i Ochrony Środowiska, wypełniające statutowy cel w zakresie kształcenia i popularyzacji radiestezji. Szkolenie radiestetów na poziomie przygotowującym do wykonywania zawodu radiestety zawsze było znaczącą częścią działalności Stowarzyszenia. W Studium Radiestezji nauczali najwybitniejsi radiesteci przekazując swoją wiedzę i praktyczne umiejętności. Tym samym inspirowali młodych adeptów do dalszych własnych prac. W tym okresie Stowarzyszenie przystąpiło do Federacji Stowarzyszeń Radiestezyjnych i Bioterapeutycznych, stając się członkiem ogólnopolskiej organizacji.

Ten dynamiczny rozkwit został zakłócony przez dwa kryzysy, jakie Stowarzyszenie przeżyło po śmierci Ewy Wilczyńskiej – Dyrektorki Studium, a zaraz potem Włodzimierza Szwarca – Prezesa. To był trudny okres w naszej historii. To dzięki pracy i zaangażowaniu między innymi Stanisława Polaka i Witolda Piaseckiego stało się możliwe przezwyciężenie trudnego okresu. Przez szereg lat duet Andrzej Kolk jako prezes i Stanisław Polak jako wiceprezes, wspomagany przez Irenę Stiasną jako Dyrektora Studium, umożliwiał sprawne funkcjonowanie Stowarzyszenia. W tym czasie dzięki współpracy ze Związkiem Rzemiosła Polskiego wielu członków Stowarzyszenia uzyskało rzemieślnicze tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie Radiestezja. Jednocześnie powołano do życia Pracownię Badań Radiestezyjnych, którą poprowadził Jakub Zemła. Pracownia badała różne zjawiska związane z promieniowaniem i testowała odpromienniki radiestezyjne. W roku 2015 prezesem Stowarzyszenia został wybrany jego wieloletni wiceprezes Stanisław Polak a obecnie prezesem jest Jakub Zemła.

Wszyscy uważamy, że przed Stowarzyszeniem jest jeszcze długa historia do wypełnienia.

***

wkład STOWARZYSZENIA w rozwój radiestezji

KAMIENIE MILOWE W ROZWOJU RADIESTEZJI:

Dorobek Stowarzyszenia Rzeczoznawców Radiestezji i działających w nim członków stał się znaczącym wkładem w rozwój wiedzy i praktyki radiestezyjnej i jest imponujący. Trudno o wszystkim przy tej okazji napisać, jednak o kilku fundamentalnych dokonaniach należy wspomnieć:

Skonstruowanie przez członków naszego Stowarzyszenie jednych z pierwszych, skutecznych moderatorów radiestezyjnych: ekranów typu ERW Jerzego Woźniaka, słynnych ekranów RET Ryszarda Tomaszewskiego, czy opracowanych w już późniejszym okresie ekranów KA Andrzeja Kolka.
Opracowanie wyjątkowego narzędzia pomiarowego, jakim jest skala SRW W. Piaseckiego i J. Woźniaka, umożliwiająca dokonywanie zarówno prostych jak i bardzo złożonych pomiarów radiestezyjnych oraz oceny biocenotycznej terenów dla potrzeb planowania przestrzennego.
Dostosowanie metody neutralizacji szkodliwych oddziaływań za pomocą kamieni (otoczaków) dla potrzeb współczesnych technologii budowlanych. Duże zasługi w tej dziedzinie mają: Włodzimierz Szwarc, Witold Piasecki oraz Ewa Wilczyńska. Prace z zastosowaniem tej metody skutecznie prowadzili: Anna Kaszubińska, Irena Linkowska, Irena Stiasna, Witold Znamierowski i Jakub Zemła.
Powstanie w toku długotrwałych międzyśrodowiskowych konsultacji jedynej jak dotąd, obiektywnej i kompleksowej „Metody Testowania Ekranów Radiestezyjnych” J. Zemły, umożliwiającej ocenę wielu cech i zjawisk związanych z neutralizacją promieniowań przez te ekrany.
Badania ciekawej teorii „Pól Wirowych” G. Kuźniaka i A. Świącia, ukazujące zjawiska dynamicznych zadrażnień powiązanych z promieniowaniami sieciowymi.
Ciekawą pracą jest potocznie zwany „słownik radiestety”, czyli praca Stanislawa Polaka o tytule „Zbiór pojęć stosowanych w radiestezji i w badaniach prowadzonych metodami radiestezyjnymi”.
Publikacje są trwałym świadectwem dorobku Stowarzyszenia. Książki z zakresu radiestezji wydali miedzy innymi: Jerzy Woźniak, Stanisław Polak, Tomasz Sitkowski. Naukowe publikacje powiązane z radiestezją pisali wspólnie Andrzej Kolk i Mieczyslaw Swaczyna. Popularyzacją wiedzy radiestezyjnej w czasopismach zajmowali się Włodzimierz Szwarc i Jakub Zemła.

CODZIENNA DZIAŁALNOŚĆ NA RZECZ ROZWOJU RADIESTEZJI:

Naszym wyróżnikiem był i jest wysoki standard oraz zaangażowanie Rzeczoznawców w wykonywanie zlecanych usług. To właśnie w tysiącach liczone ekspertyzy pomagały ludziom w ich problemach zdrowotnych. Również w tysiącach liczone wytyczone studnie zapewniły funkcjonowanie wielu gospodarstw. Niezależnie od rodzaju usług, prace wykonują najlepsi i najbardziej doświadczeni radiesteci wg ściśle określonych standardów jakościowych.
Do szkoleń w Stowarzyszeniu zawsze podchodzono bardzo poważnie zakładając, że kształcimy fachowców. Oprócz teorii i zajęć praktycznych zawsze była możliwość doszkolenia się pod okiem różnych mistrzów zabierających uczniów na ekspertyzy. System szkolenia oparty był na spójnym programie z dużą ilością zajęć praktycznych. Podczas szkoleń na kolejnych etapach nauki przekazywano pełną wiedzę umożliwiającą wykonywanie zawodu radiestety.
Popularyzacja wiedzy radiestezyjnej, dzielenie się wiedzą i doświadczeniami poszczególnych członków Stowarzyszenia oraz zapraszanych gości zawsze dawało możliwość wymiany poglądów i dyskusji na tematy zawodowe. Na przestrzeni wielu lat były to „Seminaria Radiestezyjne”, cykl spotkań „Radiesteci Warszawscy Prezentują”, a ostatnio „Spotkania z Radiestezją”. Ukazało się też kilka biuletynów informacyjnych redagowanych początkowo przez Wojciecha Bużyńskiego i Romę Turewicz, a następnie przez Jakuba Zemłę, w których znalazło się wiele ciekawych radiestezyjnych publikacji.
Współpraca z innymi środowiskami radiestezyjnymi stanowi ważną część rzeczywistości opartej głównie na indywidualnych kontaktach poszczególnych członków Stowarzyszenia z innymi ośrodkami radiestezyjnymi: poznańskim, wrocławskim, warmińsko mazurskim, tyskim i lubelskim. Wymiana doświadczeń zawsze była ważnym elementem poszerzającym radiestezyjne horyzonty. Stowarzyszenie jest od lat członkiem Federacji Stowarzyszeń Radiestezyjnych. Zawodowo działający radiesteci są niejednokrotnie członkami różnych organizacji rzemieślniczych zrzeszonych w Związku Rzemiosła Polskiego. Wielu z nich należy do Ogólnopolskiego Cechu Bioterapeutów i Radiestetów, a wielu też należało do nie istniejącego już Polskiego Cechu Radiestetów. Mamy stały kontakt i współpracę z Mazowiecką Izbą Rzemiosła i Przedsiębiorczości oraz Ogólnopolską Izbą Rzemieślniczą Bioenergoterapeutów i Radiestetów.
Aktualnie Stowarzyszenie Rzeczoznawców Radiestezji skupia w swoich szeregach wielu rzeczoznawców oraz mistrzów radiestezji. Poprzez swój dorobek, doświadczenie oraz działalność członków stało się Instytucją Zaufania Publicznego rozwiązującą często skomplikowane problemy powiązane ze zjawiskami środowiska energetycznego oraz zdrowia człowieka. Stowarzyszenie stoi na straży wielu wartości i dorobku 3 pokoleń radiestetów. Można powiedzieć, że jest aktualnie bastionem wiedzy i praktyki radiestezyjnej, gdzie zdeponowane jest doświadczenie najznamienitszych radiestetów, którzy podzielili się wiedzą i przekazali ją następnym pokoleniom. Nie znaczy to, że Stowarzyszenie jest konserwatywną instytucją zamkniętą w tradycyjnych poglądach – dzięki swojej działalności jest też wylęgarnią wielu nowych pomysłów, hipotez i platformą dyskusyjną dla nowych idei często dyskusyjnych i kontrowersyjnych. Jest swojego rodzaju tyglem, w którym mieszają się sprawdzona wiedza z nowymi ideami.

Stowarzyszenie Rzeczoznawców Radiestezji

ul. Smocza 27, pok. 207 , 2 piętro, 01-048 Warszaw